Sağlıklı Zayıflama Diyet Listem

Ömrüm Boyunca Hep Kiloluydum Ama Kararlıyım, Bu Sefer Kilo Vereceğim…

2.500 gram olarak doğmuşum. Annemin anlattığına göre ilk 2 ay doğru düzgün hareket bile edemiyomuşum.Daha sonra hızlı bir şekilde büyümeye başlamışım.  6 aylıkken 1 yaşında zannediyolarmış beni. Kiloyla ilgili ilk problemler, yani benim hatırladığım, 5 yaşında falandım, kuzenlerim benle dalga geçiyolardı “şişkosun sen” diye. Bunun için yemek yemiyordum, annem çok üzülüyordu bu duruma. Çok net hatırlıyorum bunu. 5 yaş mantığıyla sanki bir iki gün yemek yemesem kilo verecektim, zayıf olacaktım onlar gibi.  Kuzenlerimin bu tarz muhabbetini hala çekmek zorunda kalmam beni sıkıyor artık.

İlkokulda önlük almak bir işkenceydi. Arkadaşlarım beden eğitimi derslerinde tayt giyerlerdi, ben giyemezdim. Giysem bile dalga geçerlerdi  benimle. Daha ilk okulda başlamıştı beden derslerinin kâbusu.Bilirsiniz ilk okulda ip atlamak çok favoridir,  herkes atlar ben atlayamazdım dalga geçecekler diye. Ne kadar istesem  de cesaret edemezdim.Tüm arkadaşlarım dalga geçerdi ama aldırmazdım onlara. Kendimi seviyordum, bedenimle barışıktım ama ne bileyim yine de kötü oluyordu işte…Ağırıma gidiyordu, halâ da öyle…

Hep düşünmüşümdür neden ben kiloluyum? Neden onlar zayıf? 3. sınıfa giderken hasta olmuştum, doktora gitmiştik. O zaman da ben normalden daha fazla kiloluydum. Doktor spor yapmamı önerdi; yüzme, basketbola gitsin dedi. Bir sevinç falan annemin kafasına yattı. Babamla konuştuk tamam dedi.Ben tabi havalarda uçuyorum zayıflayacağım, yüzme öğreneceğim, boyum uzayacak diye. Ne yazık ki hayallerim suya düştü. Babam bu durumdan bir arkadaşına bahsetmiş. O da gideceğim spor salonunun kız erkek karışık olduğunu söylemiş. Ben de yaşımdan daha büyük gösteriyorum, bir de muhafazakâr bir aileyiz ya babam geldi ve yok dedi. Olay da orda kapandı. İlk diyet muhabbetine yanlış hatırlamıyorsam 5. sınıfta başladım, çünkü önlük bulamamıştık bana. Kötü bi durumdu tabii. Bir de şu okullarda grafikler hazırlarlar kilo ve boy için, okula tartı getirilir, öğrenciler sırayla tartılır. Herkes benim tartının üstüne çıkmamı beklerdi acaba kaç kilo gelicek diye? Kurbanlık koyunum ya ben(!) Şimdi düşünüyorum da öğretmenimizin beni nekadar küçük duruma düşürdüğünün farkında olmaması ve tartılmak istemiyorum diyince bana kızması…Anlayışsızlık…

İlkokul sonu veda partisi var, monolog yapacağım ben, konu da yemekle ilgili.Şişman bi kız ve yemek ikisi ayrılmaz ya! Kıyafet falan bulana kadar canımız çıktı! Neyse o gün geldi, izleyenler yerlere yatıyor gülmekten, ben de gülüyorum ama içim buruk. Daha yeni yeni ergenliğe giriyorum. Sinirler tavan yapmış, ağırıma gitmeye başlamış kilo olayı ve diyete başlamak.İlk diyetimde işte gazeteden ordan buradan bulduğum programları uygulamaya çalışıyorum. Yazılı bi liste, elimde hiç tatmadığım şeyler… Onları yemek zorundayım… Tam net hatırlamıyorum o dönemi ama kilo veremedim, versem de ufak şeyler.Yaz bitti, ortaokula başlayacağız. Forma almaya gittik. En büyük beden etekler gömlekler…Okulun ilk günü yine dalga konusu…Çocukluktan çıkmışsın, ergensin artık! Üstüne üstlük kilolusun..Şimdi hatırlayınca çok gülüyorum.Ne kadar sorun yapıyordum sivilcelerimi! Hem sivilceliyim hem kiloluyum diye ağlayıp duruyordum.Belki ailenin eğitimsizliği, veya o zamanlar kilolarım onların gözüne hoş geliyordu, sempatik geliyordu. Beni bir diyetisyene götürmediler! Spor merkezine götürmediler! Çok iyi hatırlıyorum, orta ikiye kadar her sene 10 kilo alıyordum. O zamanlar bir çözüm bulsalardı şuanda ben burada olmayabilirdim. Ama ailemde de suç bulamıyorum. Bilmiyorlarsa onların da yapabileceği bir şey yoktu. İlk profesyonel desteği orta sondayken aldım.Herbalife’ye başladık, bilirsiniz onların soğuk çayları falan oluyor, okula taşı getir götür, yine dalga geçsinler ama sonunda program bittiğinde çok kilo vermemiştim belki ama beden olarak incelmiştim. İnanıyordum artık zayıflayacağım,liseye zayıf bir kız olarak başlayacağım diye. O dönem babam vefat etti. Bizim tüm düzen gitti, sil baştan her şeye…Liseye başladığım ilk sene bir şey yapmadım diyet bazında ama yine de okulda sayılı kilolulardandım.Kilomun avantajları olmadı değil çabuk fark ediliyodum ve bir çok arkadaşım oluyordu bu sayede ve beni çok şirin buluyolardı. en ağırı hoşlandığın çocuğun gelip yanağını sıkarak sen ne şirin şeysin demesi…Yıkım ve yine bir diyet…Lise 2de dersaneye başladım, össye hazırlıklar falan. Annemin ısrarı üzerine bir diyetisyene gidildi ve programa başlandı.Benim de sağlıklı zayıflama diyet listem vardı artık. Seviniyordum içten içe. Sağlıklı zayıflama diyet listeme harfiyen uyaak incecik bir genç kız olacaktım. Güzel de gidiyodu, baya da kilo verdim. Programa bayram diye ara verdik. Bidaha da başlamadım. Sonuç: Verilen kilolar fazlasıyla geri alındı.Bu arada duygusal bağlamda bir şeyler oluyor, sen kilondan çekiniyosun, açılamıyorsun. Hep en samimi arkadaşlarının sevgilisi var senin yok. Onlar evden çıkabilmek için senden yardım istiyor ve sen bi aksesur gibi yanlarında dolaşmak zorunda kalıyorsun…Artık lise sondayım. Öss stresi tavan yapmış, kilo daha çok problem olmaya başlamış ve üniversiteye zayıf bir kız olarak gitmek istiyorsun. Hayaller tamam ama uygulamaya dökmek lazım. O dönem çok meşhur olan bri hastanenin diyetisyenine gittik.  Yine bir sağlıklı zayıflama diyet listesi aldık.2 ayda toplam 6 kilo bile veremedim onca aç kalmama rağmen. Össyi kazandık ,üniversiteye başladık. Okul evden uzak olduğu için bir yurtta kalmaya karar verdim. Okul başladı, yurtta güzel yemekler yok, paso dışardan fast food,ekmek arası… Okulda da aynı yemek mantığı. Ben güzelce kilo almaya başladım ve tartılana kadar farkında değildim.3 sene yurtta kaldım ve 15 kilo aldım! Korkunç bişey! Kilo aldığının farkındasın fakat buna dur diyemiyorsun çünkü yemek zorundasın.93 kilo oldum üniversite 2. sınıfta. Hipertansiyon belirtileri atakları, gece acile kaldırılıyorum falan… En sonunda hipertansiyonda uzman bi doktora gittik. Yapılan tetkikler sonucu hem genetik hem de esansiyele bağlı hipertansiyon teşhisi konuldu. Evet kilo yine karşımda! Bu arada dağcılığa da başlamışım faliyetlerde, çok yoruluyorum tansiyonum çıkıyor, dağ başında herkes benimle uğraşıyor.Hem kendim hem etrafımdakilere zarar verme dönemi ilk o zman başladı. Dağcılık kilolu bir insan için çok zor ama arkadaşlarım ve eğitmenimizin desteğiyle bu işi hala yapmaya devam ediyorum. Ama çektiğim zorlukları gelin bir de bana sorun…O dönem belli bi diyet yapmadan sadece ekmek ve fast food yemeyi keserek bikaç kilo verdim. Bu arada adet düzensizliği oluşmaya başladı. Doktora gittik. Kilo vermezsem polikistik over olacağımı söyledi ki bu hastalığın tedavi edilmezse nerelere gideceğini çok iyi biliyordum.Amaaan dedim bişey olmaz. Kilo almaya devam…Bu arada sevdiğim bir çocuk var ölüyorum aşkından. O ise  kilom yüzünden bana bakmıyor ve bunu açık açık söylüyor. Sonra da en samimi arkadaşımla ilişkiye başladı sırf kız zayıf diye! Erkek mantığı… Üzüldükçe yemek yedim, yemek yedikçe kilo aldım…Aradan 4-5 ay geçti, bende yine adet düzensizliği başladı. Doktora gittim evet sonunda polikistik over başlamıştı. Çok ağladım benim çocuğum olmayacak diye…Doktorum teselli etti, kilo verirsem kistlerimin kaybolacağını anlattı. Kesin kilo vermem lazım. Diyetbantla böyle tanıştım. Sağlıklı zayıflama diyet listelerinden çok daha etkili oldu.Bana en çok fayda sağlayan, kalıcı kilo verdiren oydu. 1 ayda 8 kilo verdim. Sonra bantlar bitti bıraktım, ben 8 kilo vermenin heyecanıyla artık 1 beden küçülmüşüm ya hiç kilo almayacağım sanki kistlerim de kaybolmuş, başladım yemek yemeye ki halâ yiyorum. Bu 4 aylık boşlukta 3 kilo aldım ki ben bile şaşırdım. O 8 kiloyu komple geri almayı planlıyodum. Kuzenimle aynı kilodaydık, o da 98’di ben de. Ben yurttayken diyete başlamış,spor salonuna gitmiş 1 ayda 10 kilo verdi. Ben şoklardayım kuzeni tanıyamıyorum nasıl veriyor bu kiloyu aklım almıyor. O ne yaptıysa aynısını yaptım yok!  Ben dietbantlarla 8 kilo verdim kaldım, o hala yemesine rağmen kilo veriyor .Al sana bi bunalım dahaaaa!…Ya o yapıyorsa ben niye yapamıyorum diye geceleri uyuyamıordum. Bu dönemde hayatıma birçok kişi girmek istedi ama şartlı olarak hep aynı repliği duyuyorum “ayşe kilo versin çok güzel kız, iyi bi ilişkimiz olur ama kilo versin” Haydaaaa ben bunu duydukça hem yemek yemem artıyor hem de sinirlerim iyice geriliyor! Hayatta en nefret ettiğim şey şekilciliktir.İnsanların beynine bakmak lazım önce kilosuna fiziğine değil! Ben kendimi seviyorum, beni de seven böyle sevsin diyordum ama baktım olmuyor cidden olmuyor! Onlara bir cevap vermem lazım bunu da kilo vererek yapacağım her şey belli.(3 aylık tedavi sonunda bir de kistlerimin halâ kaybolmadığını öğrenmem bardağı taşıran  son damla oldu.) Ama nasıl kilo vereceğim?En büyük sorun da burada başlıyor. Ben gene dietbantları kullanmayı planlıyordum.O kilo veren kuzenim birgün çağırdı yanına,  bi site buldum falan bak işte çok kilo verdiyolarmış bi baksana falan dedi. Ve sizin sitenizdi bu. Siteyi baya bi inceledim, özelikle başarı hikâyeleri harikaydı. Sadece sağlıklı zayıflama diyet listeleriyle, diyetbantlarla olmuyormuş demek ki..Hesap yapmaya başladım; şu kadar zamanda şu kadar kilo verirsem böyle olur diye.Ama yine de bi çekince vardı bende ya bu sefer de olmazsa diye. Nerdeyse 2 aydır sitenizden haberdarım ama net karar veremiyordum. En son geçen hafta bazı olaylar oldu ve sağlık problemlerim artmaya başladı. Kesin karar verdim emindim artık ben kilo vereceğim ve bunda bana siz yardım edecektiniz. Sağlam bir karar aldığımı gördüm ve birkaç ek plan daha yaptım. Yüzmeye başlayacağım, bir de spor salonuna. Oturdum planımı çizdim ne zaman neyi yapacağıma karar verdim. Programa başlamama tam 15 gün var, şimdiden heyecanlıyım. Bunları buraya yazmak çok güzeldi. Oturup hiç düşünmemiştim bu kadar uzun vadede kilonun bana verdiği zararları…Ama artık az kaldı kısa bir süre sonra artık böyle bi problem olmayacak eminim buna. Artık kot pantolon almaya gittiğimde tüm mağazayı önüme dökmeyecekler beden bulmak için,bir mağazaya gittiğimde tezgahtarlarla rahat rahat konuşabileceğim,veeee beni kilom yüzünden kendilerine yakıştıramıyanlar en çok onların yüz ifadelerini merak ediyorum!

Çok heyecanlıyım, bu sefer eminim. Biliyorum sizin yardımınızla ben bu saydıklarımı gerçekleştireceğim…Şimdiden teşekkürler…

Zayıflamada sadece günümüzde değil, yarınlarda bile ulaşılabilecek en iyi çözüm… İNCELEMEK İÇİN TIKLAYINIZ

3 Ayda 34 Kilo Sağlıklı Zayıflama

2.500 gram olarak doğmuşum. Annemin anlattığına göre ilk 2 ay doğru düzgün hareket bile edemiyomuşum.Daha sonra hızlı bir şekilde büyümeye başlamışım.  6 aylıkken 1 yaşında zannediyolarmış beni. Kiloyla ilgili ilk problemler, yani benim hatırladığım, 5 yaşında falandım, kuzenlerim benle dalga geçiyolardı “şişkosun sen” diye. Bunun için yemek yemiyordum, annem çok üzülüyordu bu duruma. Çok net hatırlıyorum bunu. 5 yaş mantığıyla sanki bir iki gün yemek yemesem kilo verecektim, zayıf olacaktım onlar gibi.  Kuzenlerimin bu tarz muhabbetini hala çekmek zorunda kalmam beni sıkıyor artık.

İlkokulda önlük almak bir işkenceydi. Arkadaşlarım beden eğitimi derslerinde tayt giyerlerdi, ben giyemezdim. Giysem bile dalga geçerlerdi  benimle. Daha ilk okulda başlamıştı beden derslerinin kâbusu.Bilirsiniz ilk okulda ip atlamak çok favoridir,  herkes atlar ben atlayamazdım dalga geçecekler diye. Ne kadar istesem  de cesaret edemezdim.Tüm arkadaşlarım dalga geçerdi ama aldırmazdım onlara. Kendimi seviyordum, bedenimle barışıktım ama ne bileyim yine de kötü oluyordu işte…Ağırıma gidiyordu, halâ da öyle…

Hep düşünmüşümdür neden ben kiloluyum? Neden onlar zayıf? 3. sınıfa giderken hasta olmuştum, doktora gitmiştik. O zaman da ben normalden daha fazla kiloluydum. Doktor spor yapmamı önerdi; yüzme, basketbola gitsin dedi. Bir sevinç falan annemin kafasına yattı. Babamla konuştuk tamam dedi.Ben tabi havalarda uçuyorum zayıflayacağım, yüzme öğreneceğim, boyum uzayacak diye. Ne yazık ki hayallerim suya düştü. Babam bu durumdan bir arkadaşına bahsetmiş. O da gideceğim spor salonunun kız erkek karışık olduğunu söylemiş. Ben de yaşımdan daha büyük gösteriyorum, bir de muhafazakâr bir aileyiz ya babam geldi ve yok dedi. Olay da orda kapandı. İlk diyet muhabbetine yanlış hatırlamıyorsam 5. sınıfta başladım, çünkü önlük bulamamıştık bana. Kötü bi durumdu tabii. Bir de şu okullarda grafikler hazırlarlar kilo ve boy için, okula tartı getirilir, öğrenciler sırayla tartılır. Herkes benim tartının üstüne çıkmamı beklerdi acaba kaç kilo gelicek diye? Kurbanlık koyunum ya ben(!) Şimdi düşünüyorum da öğretmenimizin beni nekadar küçük duruma düşürdüğünün farkında olmaması ve tartılmak istemiyorum diyince bana kızması…Anlayışsızlık…

İlkokul sonu veda partisi var, monolog yapacağım ben, konu da yemekle ilgili.Şişman bi kız ve yemek ikisi ayrılmaz ya! Kıyafet falan bulana kadar canımız çıktı! Neyse o gün geldi, izleyenler yerlere yatıyor gülmekten, ben de gülüyorum ama içim buruk. Daha yeni yeni ergenliğe giriyorum. Sinirler tavan yapmış, ağırıma gitmeye başlamış kilo olayı ve diyete başlamak.İlk diyetimde işte gazeteden ordan buradan bulduğum programları uygulamaya çalışıyorum. Yazılı bi liste, elimde hiç tatmadığım şeyler… Onları yemek zorundayım… Tam net hatırlamıyorum o dönemi ama kilo veremedim, versem de ufak şeyler.Yaz bitti, ortaokula başlayacağız. Forma almaya gittik. En büyük beden etekler gömlekler…Okulun ilk günü yine dalga konusu…Çocukluktan çıkmışsın, ergensin artık! Üstüne üstlük kilolusun..Şimdi hatırlayınca çok gülüyorum.Ne kadar sorun yapıyordum sivilcelerimi! Hem sivilceliyim hem kiloluyum diye ağlayıp duruyordum.Belki ailenin eğitimsizliği, veya o zamanlar kilolarım onların gözüne hoş geliyordu, sempatik geliyordu. Beni bir diyetisyene götürmediler! Spor merkezine götürmediler! Çok iyi hatırlıyorum, orta ikiye kadar her sene 10 kilo alıyordum. O zamanlar bir çözüm bulsalardı şuanda ben burada olmayabilirdim. Ama ailemde de suç bulamıyorum. Bilmiyorlarsa onların da yapabileceği bir şey yoktu. İlk profesyonel desteği orta sondayken aldım.Herbalife’ye başladık, bilirsiniz onların soğuk çayları falan oluyor, okula taşı getir götür, yine dalga geçsinler ama sonunda program bittiğinde çok kilo vermemiştim belki ama beden olarak incelmiştim. İnanıyordum artık zayıflayacağım,liseye zayıf bir kız olarak başlayacağım diye. O dönem babam vefat etti. Bizim tüm düzen gitti, sil baştan her şeye…Liseye başladığım ilk sene bir şey yapmadım diyet bazında ama yine de okulda sayılı kilolulardandım.Kilomun avantajları olmadı değil çabuk fark ediliyodum ve bir çok arkadaşım oluyordu bu sayede ve beni çok şirin buluyolardı. en ağırı hoşlandığın çocuğun gelip yanağını sıkarak sen ne şirin şeysin demesi…Yıkım ve yine bir diyet…Lise 2de dersaneye başladım, össye hazırlıklar falan. Annemin ısrarı üzerine bir diyetisyene gidildi ve programa başlandı.Benim de sağlıklı zayıflama diyet listem vardı artık. Seviniyordum içten içe. Sağlıklı zayıflama diyet listeme harfiyen uyaak incecik bir genç kız olacaktım. Güzel de gidiyodu, baya da kilo verdim. Programa bayram diye ara verdik. Bidaha da başlamadım. Sonuç: Verilen kilolar fazlasıyla geri alındı.Bu arada duygusal bağlamda bir şeyler oluyor, sen kilondan çekiniyosun, açılamıyorsun. Hep en samimi arkadaşlarının sevgilisi var senin yok. Onlar evden çıkabilmek için senden yardım istiyor ve sen bi aksesur gibi yanlarında dolaşmak zorunda kalıyorsun…Artık lise sondayım. Öss stresi tavan yapmış, kilo daha çok problem olmaya başlamış ve üniversiteye zayıf bir kız olarak gitmek istiyorsun. Hayaller tamam ama uygulamaya dökmek lazım. O dönem çok meşhur olan bri hastanenin diyetisyenine gittik.  Yine bir sağlıklı zayıflama diyet listesi aldık.2 ayda toplam 6 kilo bile veremedim onca aç kalmama rağmen. Össyi kazandık ,üniversiteye başladık. Okul evden uzak olduğu için bir yurtta kalmaya karar verdim. Okul başladı, yurtta güzel yemekler yok, paso dışardan fast food,ekmek arası… Okulda da aynı yemek mantığı. Ben güzelce kilo almaya başladım ve tartılana kadar farkında değildim.3 sene yurtta kaldım ve 15 kilo aldım! Korkunç bişey! Kilo aldığının farkındasın fakat buna dur diyemiyorsun çünkü yemek zorundasın.93 kilo oldum üniversite 2. sınıfta. Hipertansiyon belirtileri atakları, gece acile kaldırılıyorum falan… En sonunda hipertansiyonda uzman bi doktora gittik. Yapılan tetkikler sonucu hem genetik hem de esansiyele bağlı hipertansiyon teşhisi konuldu. Evet kilo yine karşımda! Bu arada dağcılığa da başlamışım faliyetlerde, çok yoruluyorum tansiyonum çıkıyor, dağ başında herkes benimle uğraşıyor.Hem kendim hem etrafımdakilere zarar verme dönemi ilk o zman başladı. Dağcılık kilolu bir insan için çok zor ama arkadaşlarım ve eğitmenimizin desteğiyle bu işi hala yapmaya devam ediyorum. Ama çektiğim zorlukları gelin bir de bana sorun…

O dönem belli bi diyet yapmadan sadece ekmek ve fast food yemeyi keserek bikaç kilo verdim. Bu arada adet düzensizliği oluşmaya başladı. Doktora gittik. Kilo vermezsem polikistik over olacağımı söyledi ki bu hastalığın tedavi edilmezse nerelere gideceğini çok iyi biliyordum.Amaaan dedim bişey olmaz. Kilo almaya devam…Bu arada sevdiğim bir çocuk var ölüyorum aşkından. O ise  kilom yüzünden bana bakmıyor ve bunu açık açık söylüyor. Sonra da en samimi arkadaşımla ilişkiye başladı sırf kız zayıf diye! Erkek mantığı… Üzüldükçe yemek yedim, yemek yedikçe kilo aldım…Aradan 4-5 ay geçti, bende yine adet düzensizliği başladı. Doktora gittim evet sonunda polikistik over başlamıştı. Çok ağladım benim çocuğum olmayacak diye…Doktorum teselli etti, kilo verirsem kistlerimin kaybolacağını anlattı. Kesin kilo vermem lazım. Diyetbantla böyle tanıştım. Sağlıklı zayıflama diyet listelerinden çok daha etkili oldu.Bana en çok fayda sağlayan, kalıcı kilo verdiren oydu. 1 ayda 8 kilo verdim. Sonra bantlar bitti bıraktım, ben 8 kilo vermenin heyecanıyla artık 1 beden küçülmüşüm ya hiç kilo almayacağım sanki kistlerim de kaybolmuş, başladım yemek yemeye ki halâ yiyorum. Bu 4 aylık boşlukta 3 kilo aldım ki ben bile şaşırdım. O 8 kiloyu komple geri almayı planlıyodum. Kuzenimle aynı kilodaydık, o da 98′di ben de. Ben yurttayken diyete başlamış,spor salonuna gitmiş 1 ayda 10 kilo verdi. Ben şoklardayım kuzeni tanıyamıyorum nasıl veriyor bu kiloyu aklım almıyor. O ne yaptıysa aynısını yaptım yok!  Ben dietbantlarla 8 kilo verdim kaldım, o hala yemesine rağmen kilo veriyor .Al sana bi bunalım dahaaaa!…Ya o yapıyorsa ben niye yapamıyorum diye geceleri uyuyamıordum. Bu dönemde hayatıma birçok kişi girmek istedi ama şartlı olarak hep aynı repliği duyuyorum “ayşe kilo versin çok güzel kız, iyi bi ilişkimiz olur ama kilo versin” Haydaaaa ben bunu duydukça hem yemek yemem artıyor hem de sinirlerim iyice geriliyor! Hayatta en nefret ettiğim şey şekilciliktir.İnsanların beynine bakmak lazım önce kilosuna fiziğine değil! Ben kendimi seviyorum, beni de seven böyle sevsin diyordum ama baktım olmuyor cidden olmuyor! Onlara bir cevap vermem lazım bunu da kilo vererek yapacağım her şey belli.(3 aylık tedavi sonunda bir de kistlerimin halâ kaybolmadığını öğrenmem bardağı taşıran  son damla oldu.) Ama nasıl kilo vereceğim?En büyük sorun da burada başlıyor. Ben gene dietbantları kullanmayı planlıyordum.O kilo veren kuzenim birgün çağırdı yanına,  bi site buldum falan bak işte çok kilo verdiyolarmış bi baksana falan dedi. Ve sizin sitenizdi bu. Siteyi baya bi inceledim, özelikle başarı hikâyeleri harikaydı. Sadece sağlıklı zayıflama diyet listeleriyle, diyetbantlarla olmuyormuş demek ki..Hesap yapmaya başladım; şu kadar zamanda şu kadar kilo verirsem böyle olur diye.Ama yine de bi çekince vardı bende ya bu sefer de olmazsa diye. Nerdeyse 2 aydır sitenizden haberdarım ama net karar veremiyordum. En son geçen hafta bazı olaylar oldu ve sağlık problemlerim artmaya başladı. Kesin karar verdim emindim artık ben kilo vereceğim ve bunda bana siz yardım edecektiniz. Sağlam bir karar aldığımı gördüm ve birkaç ek plan daha yaptım. Yüzmeye başlayacağım, bir de spor salonuna. Oturdum planımı çizdim ne zaman neyi yapacağıma karar verdim. Programa başlamama tam 15 gün var, şimdiden heyecanlıyım. Bunları buraya yazmak çok güzeldi. Oturup hiç düşünmemiştim bu kadar uzun vadede kilonun bana verdiği zararları…Ama artık az kaldı kısa bir süre sonra artık böyle bi problem olmayacak eminim buna. Artık kot pantolon almaya gittiğimde tüm mağazayı önüme dökmeyecekler beden bulmak için,bir mağazaya gittiğimde tezgahtarlarla rahat rahat konuşabileceğim,veeee beni kilom yüzünden kendilerine yakıştıramıyanlar en çok onların yüz ifadelerini merak ediyorum!

Çok heyecanlıyım, bu sefer eminim. Biliyorum sizin yardımınızla ben bu saydıklarımı gerçekleştireceğim…Şimdiden teşekkürler…

Ayşe Suskun/Bursa

E n yüksek müşteri memnuniyeti sunulan, sağlıklı ve kalıcı zayıflamak için  alternatifsiz tek adres! İNCELEMEK İÇİN TIKLAYINIZ.